21 Aralık 2016 Çarşamba

Dünyanın en uzun gecesi

Karanlık, beni aydınlatıyor;
Kendimle yalnız kalıyorum,
Duygularımın sesine kulak veriyor,
Yüreğimin ışığını görebiliyorum.

Aydınlıkta; hepsi yok oluyor.
Kendimden uzaklaşıyorum, beni kimse görmüyor.
İçimdeki sesin yerini,
Ümit sessizliği alıyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder